İstanbul'da bir camide İmamlık yapan yakın akrabamla

Köye geldiğinde sohbetimizde,

Geçimden, seçimden bahsederken:

'Mahalle çok kalabalık,

Zengin de çok,
Görev yaptığım cami merkez camisi,

Her gün cenaze var,

Her gün bir evde mevlit okuyorum,
Yemek, içmek bol,

Kuran okuyorum,

Yasin okuyorum,

Zarf içinde paralar, dolarlar veriyorlar,

Evde koyacak yer bulamıyorum.

Yatağın altına,

Yorgan arasına,

Yastık altına koyuyorum,

Maşallah! Her taraf para,

Şaşırdım kaldım,

Her elimi attığım yerden,

Para dolu bir zarf çıkıyor.' Diyordu.

Bende:'Dayı paraları evde,

Niye tutuyorsun?

Bankaya yatırsana. 'Deyince.

'Yeğen, evde olması daha iyi,

Yarın nereden buldun diye sorarlar.'Diyordu.

Bu para,

Haram mı? Helal mi?

Diye soramıyorduk.

Seneler geçti.

Sonuç mu?

O evinin her yerinde,

Elini atsa para çıkan adam,

Önce sağlığını kaybetti,

Bir arpa boyu yol bile alamadı.

Hep zorluklarla yaşadı.

Haydan gelen, huya gitti.

O zamanlar onun topuğuna çıkamayan kardeşleri,

Şimdi onu satın alır, duruma yükseldiler.

  ..

Allah bize ve siz okuyucularıma,

Uzun ömürler verirse!

Verir inşallah!

Amin!

Delil yetersizliğinden takipsizlik kararı verilen,

Kasacı, keseci, kutucu, saatçi, para sayarcıların,

Ve bunlara göz yumanların,

Adalet terazisini doğru tutmayanların da,

Allah onları ne hale getirecek?

Sonlarını da göreceğiz.

İnsan hayatı çok kısa ama;

Yaşananları da düşününce,

Sonuçlarını da görünce çok uzun.