Can Yücel demek elbette ki sadece küfür demek değildir. Onun dünya edebiyatına mal olmuş başucu şiirleri vardır, demiştik dün. İşte onun unutulmaz şiirlerinden biri:

HER ŞEY SENDE GİZLİ 
Yerin seni çektiği kadar ağırsın, 
Kanatların çırpındığı kadar hafif.. 
Kalbinin attığı kadar canlısın, 
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç... 
Sevdiklerin kadar iyisin, 
Nefret ettiklerin kadar kötü.. 
Ne renk olursa olsun kaşın gözün, 
Karşındakinin gördüğüdür rengin.. 
Yaşadıklarını kâr sayma: 
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;

ne kadar yaşarsan yaşa, 
Sevdiğin kadardır ömrün.. 
Gülebildiğin kadar mutlusun. 
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin 
Sakın bitti sanma her şeyi, 
Sevdiğin kadar sevileceksin. 
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer 
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın. 
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer; 
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın. 
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret, 
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın. 
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın, 
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak. 
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın 
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü. 
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.. 
İşte budur hayat! 
İşte budur yaşamak, 
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın 
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün 
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun 
Çiçek sulandığı kadar güzeldir, 
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli, 
Bebek ağladığı kadar bebektir. 
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin, 
bunu da öğren: 
SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN...

Son şiiri miydi? Yoksa artık ölümün ayak izlerini duyumsamaya başladığı zaman mı yazmıştı 'BÜYÜK CAN DEDİ Kİ' şiirini: 
'Kovalamayın beni yatağa/Hic uykum yok/Daha lafınıza karışacağım/Ortalığı dağıtacagım/Televizyonu kapatacağım/Ayçicegi resmi yapacağım daha/Basparmağıma şiir okuyacağım/Islık çalacağım/Daha çok işim var/Gecenizi karartacağım/Kütahya vazonuzu kıracağım/Vakitsiz yatırmayın beni/Daha çok erken.'

***

Çok limon sıktın lafına, sıkılması gerekenlerin. Çok canına okudun okunması gerekenlerin. Dağıttın zaten ortalığı gerektiği zaman. Islığın hâlâ kulaklarımızda. Televizyonu kapattın hep. Yapılmadık resmi mi kaldı ay çiçeğinin? Baş parmağın dinlemedi mi söyledin de daha şiirlerini? Yok yok Kütahya vazomuzu kırmaya kıyamazdın. Karartmadın hiç gecemizi. Aksine aydınlattın. Daha da çok aydınlatacaktın, bağışla bizi. Seni vakitsiz yatırdık. 73 yıllık ömür nedir ki bir şaire?

Işıklar içinde yat Can Yücel ustam...