GAZİANTEP YÖRESİNDEN  GELENEKSEL ÇOCUK  OYUNLARI (12)

PEÇİÇ

Peçiç oyununu oynayabilmek için önce üçer kulvarlı dört ayaklı bir peçiç bezi gerek. Aktarlarda satılan 6 tane tatlı su midyesi, 3 tane de taş gerek. Taşlar dama ya da satranç taşlarını andırır. Bu tür taş bulunamadığında iplik makarası da kullanılabilir. Ancak rakiplerin makaraları değişik renklerde olmalıdır. Oyun 2 ya da 4 kisi ile oynanır rakipler tek de, eşli de oynanabilir.

Kim önce başlayacak?

Midyeler zar yerine geçer 6 midye avuca alinip sallanarak yere atılır. Yüksek sayiyi atan taraf oyuna başlar. Oyun altı adet peçiç boncuğu ile oynanır. Oyuna başlayabilmek için oyuncunun ya 12 ya da 25 atması gerekmektedir. Oyunda amaç, makaraları başlangıç noktasından başlayıp yine aynı noktaya gelinceye kadar zemin üzerinde dolandırmaktır.

Başlangıç üzerindeki çaprazlara bağ; adı verilir. Boncuklar atılır. Kaç gelmişse o kadar ilerlenir. İlerlerken geldiğiniz yerde rakibin bir taşı varsa onu kırarsınız. Rakip kırılan taşını baştan başlatır. Çaprazlı hanelerde taş kırılamaz. Dört adet makarayı başlangıç noktasına en çabuk hangi oyuncu getirirse oyunu o kazanır.

Peçiç oyununda belli sayılar vardır. Bunlar şu şekilde sıralanabilir:

6 boncuğun 5'i kapalı, 1'i açık ise = 25

6 boncuğun 5'i açık, 1'i kapalı ise = 12

6 boncuğun 6'sı da kapalıysa = 10

6 boncuğun 6'sı da açıksa = 8

6 boncuğun 2'si açık, 3'ü kapalıysa = 4

6 boncuğun 3'ü açık, 3'ü kapalıysa = 3

6 boncuğun 2'si kapalı, 4'ü açıksa =2


KAZ AYAĞI

Gaziantep'in Akyol mahallesinde çocukların oynadığı bir oyundur. Belki başka yörelerde de oynanırdı ama bizim gözlemimiz böyle.

Oyun akasya ağacından ya da iri damarla yaprakları olan ağaçlardan dökülen yaprakların ortasındaki kalem damarla oynanır.

Çocuklar Kırkayak Bahçesine giderek buradan kendilerine çok sayıda yaprak kalemi elde ederlerdi. Sonra da mahallede kendi aralarında 'kaz ayağı' adını verdikleri bu oyunu oynarlardı.

Biri yaprak kalemini atabileceği kadar uzağa atar. İkinci oyuncu o kalemi vurmaya çalışır. Vurabilirse öbür oyuncunun kalemini kazanırdı. Vuramazsa öbür oyuncu kendisinin kalemine sahip olurdu.