Karanlığın en siyah en arsız noktası...

Tenim, bedenim, ruhum

İşte o noktada, geceler...

Bu gece, yarın ve sonraki gece.

Tenini alıyorum, tenime değecek kadar yakın bir yere...

İşte o an depremler oluyor.

Şehrimdeki tüm pencerelerde de...

İzolasyonlu yataklar ıslanıyor ..!!!

Kapanınca, alevden bir beden üzerine sevgilim ...

Nefesimsin sen benim ...

Aldığım her nefes, bir nisan bir bahar doğuruyor.

Her şimşek çarpmasında.

Aşk çığlık atar, kulak memelerinde..

Rehberim olacaksın biliyorum, acemi bedenime ...

Ama ben biliyorum,

Senin bedenindeki, en ücra meskenleri ...!!!

Şiirlerde satır oldun, harf oldun.

Duruşu soylu kadın...!

Evrenin en yüksek tepeleri,

Gamzelerinde okyanuslar var ...

Dokunmadığı yeri kalmadı ,

Parmaklarımın teninde ..

Nefesimi çek sevgili, ben öldükçe bedenine.

Hayatımdaki yaşayamadığım,

En güzel hayalsin...!

Sen, sevgilim ..!!!!