Gecenin olur olmaz saatlerinde,

sureti düşlerime giren yar...

Bir çığ sabahında, aslına düştüğüm...

Her yönüm senin yansıman değil mi...?

Yağmur ardından, beliren toprak kokusunu almaz mı tenin...?

Kim, sana benden daha çok aşık olabilir ki?

Oysaki sevgiliği, rakı soframdaki sessizliğimdin sen,

Suskunluğuma sebep...

Gözlerimle koklarım seni, şiir aralarımda...

Zaman geçmiyor ya, en kötüsü bu...

Sensizliğin tam ortasındayım...

Düşlerimde, koskoca bir okyanus oluyorsun ...

Cehennem bile olsa aşkın yeri,

senin olmaya gelmek istiyorum...

Hiç bir lisan, seni anlatamaz...

Yürek ağlar, kalem kırılır belki...

Bütün şiirler ve şairler,

seni anlattıkça sevdam çoğalır...

Yeni baştan,

yeni inzivalara çekilirim düşlerimde...

Ömrümde,

her şey biterken koparamadığım aşk filizleri,

Coşar toprak altından, birdenbire ..

Oysa sevgili..!

Kökleri AŞKIN,

Yerin dibine geçmiş sapasağlam...

Başak açmış toprak,

sevda ağacının tomurcuklarında...

Belki bir şehir,

belki bir dünya,

baş gösterir...

Yedi tepeden birinde,

senli bir esintiyi dinlemek...

Yıldız tozuyla kaplı ılık gecede...

 Efil, efil bir ESİNTİ kokar...

Ya da Adalarda güneşin batışını...

Bir dudak düşmesi olur ya, gözlerin kapanır hani,

Kısa bir ara....!!!

İşte her şey bundan ibaret..

Gönül hiç bir yere gitmiyor ki...

Ömrüm ...!

Bilesin, gül güneşi emzirirken..

Bir kelebek olur kızıl dudakların,

konar ya düşlerime...

Yaktığın ateş söner mi sandın,

Gözyaşların yüreğini kırklamadıkça...

Söylesene sevgilim ...!

Batmakta olan Eylül güneşinin,

Kor bir alev gibi, gözlerinde parlaması...

Her nefes alışında,

gözlerimin üstünde beliren sevda...

Seni düşündükçe yeniden doğuyorum...

Güne bakarken pencereden,

mavi dalgalar,

Marmara'da dans eder...

Seni nasıl anlatabilirim...

Bu yürek yangınını....

Bu med ceziri.....

Ruhum üşür...

Dilim kutup olur....

Donar, seni anlatamam...

Ben, özlem denizine düşmüş biçare,

Karanlığıma aydınlık sen .....

Yüreğimdeki ülkenin sultanı,

Kaf dağının sahibi kadın...

Sensizlikte nefesim kesilir,

yüreğimdeki tüm yıldızlar söner..

Karanlığın, en yumuşak seyrine doğru yola çıkarım ....!!!

Önce sesin çınlar kulaklarımda ..

Beyaz tavanda bakışların belirir,

gözlerimin karşısında ..

Tenindeki tat düşer, dilime ...

Yalnız kalmak değil,

sensiz olmak koyuyor bana .....

Seni seviyorum, demek kifayetsiz kalır.

Sana olan aşkım, anlatılmaz ki...

Seni özlediğimi, yüreğimdeki sızıdan anlıyorum ..

Saatler, zaman, takvim, hepsi seninle ilgili..

Ve bir gün daha, gece oluyor ...

Seni, baharı özler gibi özlüyorum ..

Konuşmak ve sesini niçin duymak istediğimi ,

Soruyorum hep kendime...

Nefesini, büyülü bulduğum için herhalde ...

Bezm-i elesti, hatırlatan bir şey .....!!!!

Bu akşam, sevgili..!

Batmakta olan güneşin,

kızıl ışıkları sızarken kapalı perdeden,

Ben, yeniden uyandım...!!!!

Mor bir duman,

kaplar karşı kıyılarımı ...

İSTANBUL, nerede bittiği belli olmayan,

Süt mavisi bir denizde, yüzüyor sanki ....

Yer, gök Mavi...