Çocukluğuma dair hatırladığım

Oğuz soylu yarı göçebe olan dedemin,

Karakeçi sürüsü vardı.

Sürü olurda köpek olmaz mı?

Bembeyaz koca koca kafalı,

En az üç dört köpeği vardı sürünün.

Bir yal helkeğinde giden yalı,

Sırayla her köpek eşit şekilde yerdi.

Aynı helkekden yal yiyenler katiyen kavga etmezlerdi.

Yaldan artarsa kölbezler (Küçük köpekler) yerdi.

Küçük köpeklerden bazıları,

Kuyruk veya, orasını, burasını sallarken,

Bir nevi yalakalık yaparken

Yal helkeğini devirirdi.

Öyle köpeklere dedem:

'Hayır çıkmaz bundan,

Başlıca yaldeviren bu' derdi.

Yaldeviren olarak nitelenen o kölbez,

Sürüden atılır, beslenmezdi.

Yani dedem yaldeviren,

Orasını, burasını, kuyruğunu sallayan,

Yalaka köpek beslemezdi.

Onun için de dedemin keçi sürüsüne,

Kurtlar pek zarar veremezdi.

  ..

Her toplumun, topluluğun,

Meslek grubunun içinde yalakalar vardır.

Toplumun aynası durumundaki gazetecileri de,

Kendiside gazeteci olan, bir diğer gazeteci abimiz,

Yalakalık yönünden şöyle sınıflandırmış:

Bilip bilmediği her işe burnunu sokan,

Afişe yalakalar.

Hastalık derecesinde işini iyi yapan,

Doğuştan yalakalar.

Ustalaşmış kıvamında, çaktırmadan işini yapan,

Etkili yalakalar.

Ortada gözüken her iki tarafa şirin gözüken,

Çağdaş yalakalar.

Eskiden solculuk ya da ülkücülük yapan,

Paracı ve çıkarcı yalakalar.

Uçmayı, gezmeyi, yemeyi, içmeyi çok seven,

Uçak yalakaları.

Arada ustaca akademik tahliller yapan,

Maaşlı yalakalar.

 ..

Hainleri kahraman,

Bu milletin kahramanlarını,

Hain ilan edebilecek kadar ustalaşmış,

Yalakaların olduğu memlekette.

Dürüstlerin, doğruların işi zordur.