Kadın önce anadır, bacıdır, sonra yardır.  Kadın söyledikleri gibi çiçek değil, gül değildir.
Çiçekte, gülde mevsimliktir, mevsimi geçti mi solup giderler.  Oysa kadın öylemi ki?
Her mevsimle savaşır kadın; üstünden ne yazlar ne kışlar geçer de o hep bahardır; evi için, çocukları için, eşi için, anası babası gardaşı için, el alem için o aslında hep bahar olmak zorundadır. Hatta kış olmak gibi bir lüksü yoktur kadının.  Kadın beşikten mezara yolculuğunun her evresinde anadır, bacıdır, yardır.
Kadın gül değil, gülce değil; kadın köklü bir çınardır ulumu ulu.  Ondandır ki kaderinin tüm mevsimlerine rağmen hep yeşildir, candır dallarına, yapraklarına. Kadın çınardır.  Gül dediler kadına çiçek dediler; vazoda solmasını beklediler, mevsimince sevdiler, sonrada hiç acımadan savurdular Sonbaharlara, vazolarına yenisini eklemeyi marifet bildiler.  Gülün ömrü kısa olur, çiçeğinde; kadını bir gülün ömrünce kısa sevgiler amma çok uzuuuuun öldürdüler. Kadın sanıldığı gibi gül değildi, çiçek değildi. Kadın sanıldığı gibi bir çiçek kadar çabuk ölmezdi ama binlerce kadının onuru bir çiçek kadar çabuk kırıldı ama çoook uzun öldü. Kadın anadır; anaya el kaldırılmaz.
Kadın bacıdır; bacıya el kaldırılmaz.
Kadın yardır; yar da yara açılmaz. Sen; Bacına şiddete "Hayır" diyorsan,önce kadına kalkan ellerine "Hayır" diyeceksin. Ülkemizde sadece kadına şiddet yok; Ana babaların çocuklarına uyguladıkları şiddete "Hayır!" Ağzı dili olmayan hayvanlara uygulanan şiddete "Hayır" Kadına şiddete "HAYIR" DİLEK EJDER