Tamam, anlaşıldı... Beşiktaş'ın stat inşaatı beklenen ve vaadedilen zamanda bitmeyecek. Kabul, Beşiktaş kendi kentinde sürgün olmanın kaderinden bir türlü kurtulamayacak. Olimpiyat'a gitse de sürgünde, Başakşehir'e gitse de... Biliyoruz, bu gerçekler değişmeyecek. Bakımsız, ağır ve bozuk zeminde oynamak da Beşiktaş'ın 'fıtratında var', anlıyoruz...
Ama anlaşılamayan, kabul edilemeyen, kader olarak tanımlanamayacak gerçekler de var.
O gerçekleri değiştirebilirsiniz... Biliyorsunuz, öğrenmek, değiştirmek demektir. Değiştiremediğiniz gerçekler devam ediyorsa, öğrenemiyorsunuz demektir. Ya da başınızdaki adam, öğretemiyor demektir. Nedir onlar? Savunmada alan ve adam paylaşımı... Duran toplarda ön direk - arka direk önlemleri... Oyun merkezini oluşturan iki adamın (Atiba - Veli) kendi savunmalarına yapışarak değil, kendi forvetlerine yaklaşarak oynaması. Hücumda kaybedilen topları yeniden kazanmak için çabuk, etkili ve organize pres yapmak... Beşiktaş bunları yapabilirdi, yapmadı.
Attığı her golden sonra ne savunma, ne de hücum futbolu diye tanımlanabilecek garip bir oyunla vakit geçirdi...
Oysa Ertuğrul Sağlam'ın ekibi Eskişehirspor, hiç de vakit geçirmiyor. Sisokko, Laval, Erkan Zengin'le golü arıyordu. Baskılı oyun karşısında Beşiktaş daha disiplinli savunma anlayışı ve topu doğru kullanarak avantajını koruyabilirdi, olmadı. Basit bir korner organizasyonuyla Berkay'ın golüne teslim oldular. Olcay'ın attığı golde Atiba'nın kafa vuruşu, rakip savunmanın paniklemesi, Şahan'ın ısrarı alkışlanacak kadar güzeldi. Ama o hava çabuk dağıldı. Oysa başka güzellikler de vardı. Bilic‘in Oğuzhan'a güven duyduğunu göstere göstere 11'de forma vermesi... İlk yarıda en çok koşan Beşiktaşlının da Oğuzhan (5 bin 777 m.) olması. Son yarım saatte Sosa'dan, son 20 dakikada da verimsiz Demba Ba yerine Cenk Tosun'dan yararlanmak istemesi. Olcay'ın bir istikrar örneği olarak sergilediği özverili ve gayretli oyun gibi.
Ama o güzellikler skor tabelasının ardında kaldı. Tıpkı Beşiktaş'ın değiştiremediği gerçekler gibi. Şimdi sormak gerek: Gerçekler böyle ise, Londra'daki hayaller nasıl olur? İyi bir yanıt bekliyoruz!