Haleti ruhiyemizde ki bir sıkılganlık ile yüzümüzü doğuya çevirdik. Bir seyahatın hayalinde bulamadığımız ağzımızı arıyoruz.Varoş duygularım ve çözümlemelerim, Lübnanlı bir dürzinin siyasi ve duygusal analizlerini dilene durmuş.
Sıkılmışım tarihin at koşturmadığı ve insanların politize olmadığı Semsur şehrinde.
Zihnim bir kubur faresi rahatsızlığı ile kendine yoldaş arayacak ıslatan yağmurlar arıyor.
Küçük sözlü çuvalların içine nasıl sığacak? Büyük mızraklı dava ve söylemler.
A-cı-yo-rum ADI-yaman ama zihni yaman olmayan memleketime.İçi boşaltılmış bir cesedin garibanlığı kokuyor her yerde...
Konuşmanın olduğu siyaset meydanında ne Sümer rahip devletlerine ne aktüel olan demokratik moderniteye ne de yeni çizilen Ortadoğu ve Afrika haritalarına rastlıyorum.
Şehirim sadece İKİ BİN İKİ öncesi ve sonrası kıyaslamalar ile o kadar meşgul ki,siyaset tevhidini hamdolsun da bulmuş.
Yalnızlığımızı bir Amed sürgününe devşirip yola çıktık.Sele teslim bıraktığımız Yedi yaman ‘a güneşli Amed selam veredursun.
Amed de şehrin ışıkları ;insanların gözlerinde yeni HES'ler yaratmış.
Barış dili lastikçilerden başlamış,bağlar semtinde halaya durmuş.İnsanlar ölümlü olmayan bir rüyayı aldıkları nefesler ile tutmaya çalışıyor.
Ölüm istemeyen surlar restorasyon ve Gül'ün söz vermiş ilgisini bekliyor.Surların dibindeki varoşlar, Filistin için düzenlenen yemeli içmeli yardım kermeslerini hak etmiyor...
Dağkapı da yürürken,yanı başımda tespih çeken Mandelalar ... Batasuna ve İra çözümlemeli genç Gary Ademslar şakalaşıp siyaset üretiyor.
Amed de İbrahim peygamberin ,İber-him(mağara adamı) sorgulamaları ve reaksiyonlarını da gördüm. Öz yurdunda terke zorlanmış,acıyı yüz hatlarına çizmiş pınardan su getirmeyen Kürt kızlarını gördüm.Akile ihtiyacı olmayan onca akıllı adamı olan bir uyanmışlık birdirilmişlik gördüm...
Barış diyor onca dudak ve onca göz.Semsur'lu bizler yanımızda hediye olarak getirdiğimiz Kur-an i olmayan dinsel ritüeller ve tarikatlardan para ile aşırdığımız bin bir tespih...havada kaldı.
Amed hediyelerimizi kabul etmedi.
Dedi ki Amed‘li filozof bizim uyumaya değil uyanmaya, ihtiyacımız var.
Bizim sorgulanmamış tekrara değil,yeni doğmuş sözcüklere ihtiyacımız var...Alış veriş yapıp aldığım bunca ders zihnimi ıslatırken,Amed deki güneş de bahar yağmurlarına dönüşmüştü. Arabamızın tekeri Amed den uzaklaşırken, ben ait olmadığım Semsur'e bir menzil daha ilerliyordum...