GAZİANTEP YÖRESİNDEN  GELENEKSEL ÇOCUK  OYUNLARI (22)


TAVŞAN KAÇ

En az on kişi ile oynanan bu oyun için bir kaçan bir de kovalayan ebe seçilir. Kaçan ebe tavşan, kovalayan ise tazıdır.

 Oyuncular halka olur, el ele tutuşur, aşağıdaki şarkıyı söyleyerek sağdan sola doğru dönmeye başlarlar.

'Bak getirdim sana

Ne hediye ne hediye

Tavşan bana baksana

Yakışmıyor bu sana

Tavşan kaç, tavşan kaç,

Taaavşaaan kaaaç...'

Tavşan dediğimiz kaçan ebe halkanın dışında kalır. Tazı diye adlandırılan kovalayan ebe halkanın içindedir.

Oyuncular şarkıyı bitirip durdukları andan itibaren tavşan kaçmaya, tazı kovalamaya başlar. Tavşan halkadaki oyuncuların çevresinde koştuğu gibi, yakalanmamak için oyuncuların arasına da girip çıkar.

Böylece oyun tavşanın yakalanmasına kadar sürer. Eğer tazı tavşanı yakalayamazsa bu kez kendisi tavşan olur. Oyuna, yeni bir tazı seçilerek devam edilir.



EŞEK-KRAL OYUNU

 

Bu oyunun oyuncağı yarım sayfalık mektupluk kağıttan, ya da benzeri başka kağıttan yapılırdı.

Aslında kağıttan yapılan bir dizi oyuncak vardı. Kayık, tuzluk, uçak bunlardan bazılarıydı. Kağıttan yaptığımız tuzluğu ters çevirince karşımıza 'Eşek-Kral' oyununun oyuncağı çıkardı. Bu oyuncak 4 kanat, 8 yüzeyden oluşur. Her yüzeye 'kral, eşek, tembel, çalışkan, ayı, maymun, aslan, kedi'gibi iyi ya da kötü şeyler yazılırdı.

Bir tür körüğü andıran bu oyuncağa dört parmağımızı geçirerek karşımızdakinden bir sayı söylemesini isterdik.

Oyuncağımızı söylenen sayı kadar açıp kapatmaya başlardık. Son sayı söylendiğinde açılan yüzeyde ne varsa karşımızdaki o olurdu. 'Kral' ya da 'çalışkan' gelmişse kendisi kasılırdı. 'Tembel, maymun, ayı' gibi bir şey gelmişse izleyenler kendisine gülerdi.