Suriyeli Vatandaşlarımız!

Bir süredir özel bir yardım kuruluşuna gönüllü olarak destek veriyorum. 'Şimdi Kumanya zamanı' dediler ve elime tutuşturdukları Ramazan Kolilerini adreslere teslim etmemi istediler. Aracımla dolanırken beni bir sürprizin beklediğinden habersizdim.

İstanbul İkitelli Atatürk mahallesinde E. Çolak ismindeki ihtiyaç sahibine ulaştırmam gereken koliyi götürmüştüm. Zili çaldığımda karşıma Suriyeli bir aile çıktı. E. Çolak'ın taşındığını fakat nereye gittiğini bilmediklerini söylediler. Elimdeki listede Çolak'a ait telefon numarası yoktu. Koliyi geri götürmek durumunda iken gözüm kapıda bekleyen 26 yaşlarındaki gence ve arkasında duran kucağı bebekli kadına takıldı. Koliyi size vermemi ister misiniz, diye sordum. Yüzlerinde beliren tebessümle, 'Memnun oluruz' dediler.

Usule göre, yardım teslim edilen kişinin bilgileri evraka dolduruluyor ve imzası alınıyordu. İşte beni şaşırtan gelişme bu işlem sırasında oldu. Adamın T.C. Kimlik numarasının olmadığını tahmin ederek bu bölmeyi boş bırakmıştım. Fakat genç adam beni uyardı ve vatandaşlık numarasının olduğunu söyledi. Söylediğine göre bir yıla yakın bir süredir. T.C. Kimlik numarası varmış. Yani geçtiğimiz yerel seçimlerde oy kullanmış ve önümüzdeki Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde oy kullanabilecek.

Adı, Jamil Ramadan olan Suriyeli vatandaşımız ülkemize hayırlı olsun. Ancak merak ettiğim bir soru var: Ülkemize iltica eden Suriyelilerden kaç tanesine vatandaşlık hakkı verilmiştir? Sorumun cevabını gerek Nüfus Genel Müdürlüğü ve gerek Yüksek Seçim Kurumu (YSK) yetkilileri verebilirler.

Suriye'den gelen mülteciler arasında ekonomik durumu iyi olanların olduğunu biliyoruz. Onlar büyük şehirlerimizde gayrimenkul satın alıyor ve geleceklerine dair yatırımlar yapıyorlar. Tabi bu esnada vatandaşlık müracatı da yapıyorlar. Bunda yadırganacak bir durum yok ama Jamil Ramadan ve ailesi ihtiyaç sahipleri!

Geçtiğimiz Mayıs ayında alışveriş için gittiğim bir süpermarkette benzer durumla karşılaştım. Marketin kasıyerleri dışında çalışan tüm görevlileri Suriyeli idi. Yaşları 20 ile 30 rasında değişen, zayıf Türkçe ile konuşan bu adamlar sanki bir projenin uzantıları gibi duruyorlardı. Şarküteri reyonundaki Suriyeli gence, vatandaşlık aldınız mı, diye sordum. Gencin verdiği cevap beklediğim gibiydi: 'Müracaat ettik, vereceklerini söylediller.'

Suriye'de olup bitenler hepimizi üzüyor. Uzayıp giden iç savaş ve çaresiz insanlar... Çok sayıda insan öldü. Bunların mühim bir kısmı kadın ve çocuklardı. Mülteciler arasında dilencilik yapan çocuklardan ve fuhuş tuzağına düşürülen kadınlardan bahsediliyor. Mülteciler kardeşlerimizdir ve onları düştükleri bu elim vaziyetten kurtarmak önce devletimizin sonra gönüllü kuruluşların vazifesidir. Ancak kimse onları kullanmayı düşünmemelidir. Yardım, karşılık beklenmeden yapılırsa anlam taşır. Zaten başka türlüsüne yardım da denmez.

2014-07-10

Bu yazıya ilk yorumu yapmak ister misiniz?

Bu sayfadaki içerik, Adobe Flash Player'ın daha yeni bir sürümünü gerektiriyor.