Hayat; içerisinde gökkuşağının bütün renklerini barındıran koca bir gökyüzü gibidir. Mavinin en koyusundan sarının en açığına kadar her rengin sayısız tonlarını yaşatır biz insanlara...

Gökkuşağı; güzellik abidesi, hayatın renkleri... Hayatımızda var olan her şeyin sahip olduğu bir rengi vardır. Tıpkı yaşananların da olduğu gibi... Neşenin rengi sarı, enerjinin rengi kırmızı, hüznün rengi siyah...

Ama hayatında öyle günler yaşarsın ki, rengini anlayamazsın. Siyah mı, beyaz m? Aslında o zamana en uygun renk gri olsa gerek. Ya da ebruli.. Yaşananlar , yaşanacaklar, söylenenler yada söylenmeden unutulanlar..

Hepsini anlatmaya bir renk bulamazsın, böyle karışık ruh dünyasına ancak karışık renkler yakışır. Tasvir etmek için puslu, silik ya da çok mat olan tonları kullanırsın. Gün doğar, gün batar. Yeni olanın rengi her zaman daha parlaktır eskiye nazaran. Çocukluktan yaşlılığa her dönemin farklı rengi vardır.

Hiç bir renk kötü veya sevimsiz değildir. Hepsinin ayrı bir yüzü vardır. Renkler ile ilgili, sevmek- sevmemek diye yorum yapan insanları, hayat karşısında yaşadıklarının hepsini değil de sadece bazı zamanlarını seven insanlara benzetirim. Ama unutmayalım yağmurda güze,l güneşte, hele de yağmurdan sonra çıkan gökkuşağı , o da bir başka güzel..

Hayat, bazen seni hüzünle yoğurup gözyaşı ile iliklerine kadar ıslatır. Ama sonra güneş doğar üzerine, gökkuşağından kucağına en sıcak en neşeli renkler dökülür. Yani hayat hiçbir zaman tek renk değildir. Tam aksine her durumda rengârenk. Hayatın bütün renklerini tadında yaşamak dileğiyle..