Şiirsiz yaşanır mı? Elbette ki yaşanır, düz biri için... Ama şairler, şiir sevenler şiirsiz yaşayamaz. O nedenle iletilerini 'Şiirsiz kalma' diye bitirirler genellikle. Bu konuda, dostum Hüseyin Cava'nın bir anısı var. Yeri gelmişken onu da sıkıştırıvereyim araya:

Cava bir gün nasılsa yolu düşen, tanışı olmayan bir kahvede oturmaktadır.

Masasında AKP'ye oy verebilenler tayfasından neşeli bir gurup vardır. Sırayla anılarını, fıkralarını anlatıp basmaktalar kahkahayı. Dünya umurlarında değil. Ülke batmışsa batmış, çıkan yerine bir tekme de onlardan... (Tıpkı 'Taraf'çılar gibi.)

Biri Cava'ya der ki: 'Sen hep susuyorsun yabancı. Senin anlatacağın bir şey yok mu?' Cava der, 'Valla ben fıkra-mıkra bilmem. Ama isterseniz bir şiir okurum size.

Masadaki avam, koro halinde sorar: 'Şiir ne lâ?..'

'Şiir ne' demeyenlere bugün sözüm. Biraz sonra GASET'in (Gaziantep Kültür Sanat Edebiyat derneğinin) Suburcu'daki Sanayi Odası salonunda, her ayın ilk cumartesi saat 16.00'da yapılan geleneksel şiir şölenine katılacağım. Orada aşağıdaki son şiirimi okuyacağım.

Şiire karşı değilseniz sözüm size:

Şiirsiz kalmayın!

YAŞA... (Borges'ten esinle...)

Gerek yok yaşama/Yeniden başlamana

yaşın kaç ki daha

hata üstüne hata yapmaya hemen başla.

 

Kusursuz filan olmaya çalışma

yan gel yat sırtının üstüne

neşeli ol olabildiğince/hiçbir şeyi dert etme.

 

Ciddiye alma her şeyi

temizlik mi, amaaan o da ne

kirlenecek değil miyiz nasıl olsa gene?

Kuşlara bak, nasıl da sevinçte/kanat çırparlarken yeni güne

Sen de sevin, 'bu sabah da uyanabildim' diye/gün doğumunu keyifle izle.

 

Daha çok riske gir, gezilere çık/görmediğin yerlere git

Dağlara tırman dizlerinin gücü olduğu sürece

nehirlerde yüz, korkma boğulurum diye

dondurma ye, üşüteceğini düşünmeden boğazını

kendini bu tatlardan daha fazla mahrum etme.

 

Kapalı havada şemsiye almadan çık sokağa

ıslan ıslanabildiğin kadar yağmur altında,

'ısı kaç derece' bakmaya bile gerek duyma.

paraşütte olmasın gözün, 'acaba uçak düşer mi?' diye.

 

Pabuçlarını fırlat at ilkbaharda/hatta varsa, şapkanı da...

toprak yollarda yürü yalınayak/çocuklarla oyna, çocuk ol onlarla.

Mutlu anların olsun yalnızca/bilmiyorsan öğren: 'yaşam budur zaten.'

ne düne üzül, ne kaygılan yarın için/ 'an'ları yaşa aklın varsa.

 

Çırpınma 'Yaşamımın her anını verimli kılacağım' diye

Yaşama, başlayamayacaksın ya yeniden yeniye...

Binlerce şair geldi geçti bu dünyadan kaçının adı aklında?

tamam şiirin okunur belki de/senin adın anılır mı yüz yıl sonra

dünyanın en güzel şiirini yazsan bile.

 

İyisi mi yaşamaya bak, mutlu ol en küçük şeylerle

Şartların iyiyse de, kötüyse de/aklına bile getirme

ayırımında olmayacaksın nasıl olsa ölünce.*