İnsanoğlunun beklide en temel ve en önemli özelliği düşünebilmesidir. Her insan malum olduğu üzere kesintisiz bir şekilde düşünceler üretir. Yaşamımızda gerçekleşen her olgunun her şeyden önce düşüncede var edildiği gerçeği göz önüne alındığında, ortaya çıkan düşüncelerin ifade edilmesi ve paylaşılmasının üretilmesi kadar önemli ve elzem olduğu hemen ortay çıkar. Zaten psiko-sosyal bir varlık olarak tanımlanan insan doğası gereği düşüncelerini, bilgilerini çok güçlü bir şekilde paylaşma ihtiyacı hisseder.

Bugün artık çok iyi bilinmelidir ki, toplumların gelişmesi ve ilerlemesi çok büyük ölçüde ortaya çıkan düşüncelerin herhangi bir kısıtlama olmaksızın özgürce ifade edilmesi ve paylaşılmasına bağlıdır. Her birey kendi içinde bir evren var eder ve bu evrenlerin karşılıklı etkileşimi insan doğasının ve ilerlemenin adeta olmazsa olmazıdır. İletişim işte bu yüzden son derece önemlidir ve her geçen gün de önemini artırmaktadır.

İletişim ve bilişim teknolojilerinin bugünkü seviyesi göz önüne alındığında ifade özgürlüğünün kısıtlanması zaten pek mümkün gibi görünmüyor. Artık dünyanın en ücra köşesindeki herhangi bir düşünce veya olay anında dünyanın her yerine ulaşabiliyor.

Bütün bu gerçekler karşısında ülkeleri yöneten veya yönetmeye aday olan siyasi şahsiyetlerin özellikle ifade özgürlüğü konusunda çok dikkatli olmaları gerekir. Aksi halde ilerlemenin gerçekleşmeyeceği ve o toplumun çok gerilerde kalacağı artık kristal nettir.

İlaveten bugün artık ifade özgürlüğünün kısıtlandığı baskı altına alındığı toplumlarda ülke yönetiminin bir nevi dikta rejimine doğru kayacağı, bunun neticesinde de bunun faturasının siyasi iktidar tarafından er yada geç ağır bir şekilde ödeneceği çok iyi bilinmelidir.

Şimdi ülkemiz özelinde durumu çok kısaca değerlendirelim.

Ne yazık ki ülkemizdeki tablo hiçte iyi görünmüyor. Düşüncelerin ifade edilmesi konusunda son yıllarda bir nevi oto-sansür uygulamasının geliştiği ve uygulandığı sanırım dikkatlerden kaçmıyordur. Güzel ülkemizde 'ifade özgürlüğü' nün her geçen gün biraz daha baskı altına alındığı ve kısıtlandığı ne yazık ki çok net bir şekilde görünmektedir. Bu ülkenin son derece dinamik insanları vardır. Bin bir çeşit insanımız ve yüzlerle ifade edilebilecek etnik kökenimiz bu topraklarda yaşamaktadır. Tüm bu topluluklar kendi kültürlerini ve düşüncelerini ifade etme konusunda asla baskı altına alınmamalıdır.

Her ne şekilde olursa olsun ortaya çıkan fikirlerin 'acaba başıma bir şey gelir mi' düşüncesiyle ifade edilememesi gerçektende çok acıdır. Elbette ki bu noktada 'kırmızı çizgi' düşüncelerin mutlak surette eyleme veya şiddete dönüşmeden ifade edilmesidir. Ancak bu şekilde gelişme ve toplumsal ilerleme gerçekleşecektir. Diğer uluslarla rekabet edebilmenin önkoşulu mutlaka ifade özgürlüğünün sağlanmasıdır. Bundan kimsenin şüphesi olmamalıdır.

Ülke yönetimine namzet siyasi şahsiyetlerin her şeyden önce hiçbir fikirden korkmaması ve her düşüncenin serbestçe ifade edilmesine olanak tanıması gerekir. Zaten kendine güveni tam olan bilgi sahibi iktidarlar ifade özgürlüğünü niçin kısıtlasınlar ki?

Artık demokrasinin sadece sandıktan ibaret olmadığının mutlaka bilmesi gerekir. Demokrasi her fikrin dinlenmesi, her konuda tarafların taleplerini ifade etmesi ve gereğinin yerine getirilmesiyle asıl anlamını kazanır, yoksa 'ben şu kadar oy aldım istediğimi yaparım' mantığıyla hareket edilirse gerçek anlamda demokrasi asla gerçekleşemez.
Demokrasi sadece sözde kalır...

Prof. Dr. Mustafa EROL

https://twitter/profmustafaerol

http://kisi.deu.edu.tr/mustafa.erol/
21 Temmuz 2013, Pazar, 8:15