Böyle de ölünmez ki -4 - Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ kimdir?
1940 yılının şıra zamanında, 1 Eylül Dünya Barış Gününde Gaziantep’te doğmuşum. Öğretmenlik, metin yazarlığı, tiyatro oyunculuğu, gazetecilik, öykücülük yaptım. Sayısı 50’yi aşan sahne için çocuk oyunu, bir o kadar radyo oyunu, çocuk romanları, yüzlerce çocuk öyküsü, çocuk şiirleri yazdım. İlgi alanım çocuk edebiyatı. Ama toplumsal olaylara da duyarsız kalamadığım için sıklıkla köşe yazıları yazıyorum. Erişkinler için yazdığım edebi yapıtlarım da var. Bu bağlamda 1991 yılında Orhan Kemal Öykü Ödülü birinciliğini kazandım. Ödüller aldım bir yığın... Ulusal bir gazeteden Emekli oldum. İki çocuğum var. Ayıp olur öbürlerini saymazsam: kendileri için yazdıklarım da çocuklarım değil mi? Dünyanın dört bir bucağındaki sarı, kara, beyaz, kızıl derili olan kimileri kurşunlardan, bombalardan, kimileri açlıktan, susuzluktan, ilaçsızlıktan ölen düşlerinde bile gülemeyen, daha yaşamanın ne olduğunu anlamadan, ölen çocuklar öldüklerini bile bilemeyen çocuklar benim çocuklarım değil mi?
Email: [email protected]

YAZARIN SAYFASI

Böyle de ölünmez ki -4

Bir ölüm tehlikesi de Gâvur dağı asfaltının yeni yapıldığı yıllarda yaşadım. Hem de bu kez tek başıma değil, eşim, kızım ve oğlumla birlikte ölüme burun buruna geldik. Gâvur dağının o kıvrım kıvrım, bir tekeri boşlukta kalabilecek kadar dar yollarında değil de dört şeriti asfaltta uçuruma yuvarlanıp ölmek tuhaf olacaktı doğrusu. Hem de beyinsizliğim yüzünden üç aile ferimin de katili olarak.
Yıl 1977'ydi. Yeni bir Renault araba almıştım. Ailecek bir Adana yapalım dedik. Neden Adana bilmiyorum. Dönüşte baktım yol yağ gibi. İniş aşağı gidiyoruz. Kendine kendime 'Neden boşuna benzin yakıyorum ki?' diye düşündüm. Kontağı kapattım. Kapatmamla birlikte açmam bir oldu. Zira bu araçlarda kontak kapatılınca direksiyon kilitleniyordu. Uçurumdan aşağıya uçmamıza ramak kalmıştı. Ya o anda kontağın açılmayacağı tutsaydı? Anımsadıkça hala soğuk terler dökerim. Olanları çocuklara anlatmadım tabii. Bir panik de onların yaşamasını itemiyordum.

12. Çöp evde ölüm · Homer ve Langley Collyer obsesyon derecesinde biriktirme hastalarıydılar. İki kardeş gazete ve bir sürü şeyi evlerinde biriktiriyorlardı. Evin koridorları, odaları, her yeri bunlarla doluydu.

· 1947'de evlerinde öldüler. Evlerinden 100 ton çöp çıktı. Kardeşler evde birbirlerinden 15 metre uzaklıkta bulunmuşlardı. Beslenebilmek için gazetelerin arasında tünel yapıp öyle hareket ediyorlardı.

13. Talk show sırasında ölüm · Jerome Irving Rodale sağlıklı yiyecek konusunda bir uzmandı. Organik tarımda bir öncüydü. Organik tarım ve bahçecilik konusunda bir dergi ve gazete çıkarıyordu.

· Büyük bir övünçle en az 100 yaşına yaşayacağını söylerdi. Rodale 1971'de Dick Cavett Show'da bir röportaj sırasında kalp krizi geçirip öldü. Show sırasında uyuduğunu sanan sunucu hatta şaka yaparak sıkıldınız mı diye sormuştu. Öldüğünde 72 yaşındaydı. Bu röportaj hiç yayınlanmadı.

14. Televizyonda ölüm · Christine Chubbuck televizyonda intihar eden ilk ve tek haber spikeridir.

· 1974 de TV programının başlamasından 8 dakika sonra sunucu depresyona girip şunları söyler. "Kanalın 40 yılında polisin son haberlerini, son kanlı cinayetleri ve renkli yaşamları aktardık. Şimdi bir tanesini daha göreceksiniz.' dedikten sonra tabancasını çıkartıp başına dayadı ve ateşledi...

2015-08-05

Bu yazıya ilk yorumu yapmak ister misiniz?

Bu sayfadaki içerik, Adobe Flash Player'ın daha yeni bir sürümünü gerektiriyor.