"Hoş geldin ey şehri ramazan" diye sloganlarla karşıladık! Genç, ihtiyar, çoluk çocuk, kadın erkek... camilere koştuk! oruçlar tuttuk, teravihler kıldık, hatimler yaptık!...varsa, kötü huylarımızı terk ettik! hayırlı olsun! Bunlar güzel şeyler! 

Ama unuttuğumuz, daha doğrusu bile bile yapmadığımız, yapmak istemediğimiz ve adına, "unuttum" dediğimiz, unutmayı günah keçisi yaptığımız, "şuuru" unuttuğumuz, aklımıza getirmediğimiz, Kur'anı bir türlü dilimizden kalbimize indirmediğimiz, hatim yapma yarışlarıyla övündüğümüz, ruhundan, özünden haberimizin olmadığı, son zamanlarına doğru; "elveda ey mahı gufran" diye ilahiler terennüm ettiğimiz
Ramazanın son günündeyiz! Sahi
Bayramı hak ettik mi?
Oruç bizden memnun kaldı mı?
Bir başka deyişle; Oruç bizi tuttu mu?
Allah'a olan şükrümüzü; davranışlarla, uygulamalarla yerine getirdik mi?
Yediğimiz şeker ve tatlılarla damak tadımızı aldık! Ya gönül tadımızı?
Ramazanı milat kabul ederek Kur'anî tefekküre kapı araladık mı?
Aralayacak mıyız?
Herkese Hayırlı bayramlar! 

Bayram 

Ya bayramlar değişti, 

Ya insanlar... 

Fikirlere ne demeli? 

Zaman neden netameli? 

Düşünceler tortulu mu? 

Dumura mı uğradı anlayışlar? 

Nerede kaldı bu tatlı kavrayışlar? 

Bayramlar mı karardı? 

Yoksa ruhlarda mı karaltı? 

Bayramı kavgayla anıyoruz, 

Sövgüyü, övgü sanıyoruz, 

Sonra, eski bayramları arıyoruz!

 

Bayram Benim Neyime? 

 

Bayram gelmiş neyime, 

Dost, akraba olmayınca, 

Şeker, kurban para etmez, 

Sevgi gönle akmayınca!

 
Bayram Günleri 

 

Kirlenen ruhlara rahmetler yağar, 

Kararan güneşi gündüzler sağar, 

Mutsuz gönüllere umutlar ağar, 

Bayram günleri! 

 

Ölü toprağın dirildiği an, 

Bahçelerden güllerin derildiği an, 

Berat defterlerinin verildiği an, 

Bayram günleri! 

 

Yıkık boyunlar tebessüm eder, 

Küsler, kırgınlar teşerrüf eder, 

Selamla birbirine hürmetler diler, 

Bayram günleri! 

  

Küçük, büyük herkes el ele.. 

Kibir yok, riya yok, hele velvele.. 

Esamisi okunmaz, 

Bayram günleri!