Bu sayfadaki içerik, Adobe Flash Player'ın daha yeni bir sürümünü gerektiriyor.

Adobe Flash player Edinin


GÜNDEM POLİTİKA DÜNYA EKONOMİ SPOR 26 Ekim 2016
Tülay DEMİRCAN KOYUNCU
Tülay DEMİRCAN KOYUNCU kimdir?
Aslen Rize’li olup, 1970 İstanbul Kasımpaşa doğumludur. Haftalık ders sohbetleri vermektedir. Aile üzerine, yazılar kaleme almaktadır. Şuan Avrupa’da yaşamaktadır. Ayrıca hayır işleriyle uğraşmakla birlikte şiirlerde kaleme alıyor. Evli ve beş çocuk annesidir. En büyük arzusu, Müslüman olarak yaşayıp, Müslüman olarak ölmektir.
Email: [email protected]
  YAZARIN SAYFASI
Kasımpaşalı 'Tülay'
Bir meslek dalı üretilmeliydi.

Ya da sadece bu dal üzerine okullar açılmalı.

 İnsan hayatını etkileyen, hatta insanların yaşam kalitelerini düzenleyen, tek bir element vardır: "insan ilişkilerinde düzeylilik."

 İnsan; öyle bir varlık ki!

Anlatılmaya çalışılsa bile, anlaşılması çok zor olan bir varlıktır.

Hane hayvandır, deyip bir çok sorunun ve cevabın önüne nokta koyarız ya.

Ama insandır! deyip virgül hatta ünlem işareti koymaktayız.

 

  Şimdi, Nereden geldi bu aklıma!

İnsanları gözlemlemeye ne zaman başladım, ben bile farkında değilim.

  Belki farklı bir kültüre sahip bir toplumda yaşamam dan kaynaklanıyordu.

Ya da insanları sevdiğim için çektiğim onca üzüntünün birikimiydi.

Artık her ne ise...

 

 İnsan,  Doğup büyürken ailesinin ve çevresinin etkileri ile bir çok, kişilik birikimi yapar.

Birikim yaptığını anlamadan. Lakin ihtiyacı oldukça kullandıkça anlar ki,

Kişiliğimdeki etkileri oluşturan sebepler

Birikimlerimdenmiş.

 

  Ben çok küçük yaşta,

babasızlığın yokluğu ile büyümeye başlamışım.

 Babam hakkın rahmetine gitmişti.

Lakin yaşadığımız semtte babam öyle bir yaşanmışlık bırakmıştı ki!

Her bir insan, babamı anlatır olmuştu.

Aradan geçen 43 sene bile babamı, semtine unutturmamıştı!

  Belki de ilk incelediğim kişilik babam oldu.

 Nasıl bir hayattı ki hala sevgi dolu sözler ile anılmakta idi.

  Ben de bu misyon ile yaşamaya kişiliğimi oluştururken karar verdim.

 

Belki kısa bir ömrüm olacak tı. Tıpkı babam gibi ama bende anılırken gözlerde yaşlar oluşturarak yaşadığım bir hayat hikayesi olacaktı.

 

  İstanbul un- Kasımpaşa semti ile başlayan hayatım,

Berlin'in-Kreuzberg semti ile devam ederken...

Bir çok güzelliklere imza atarak,

yaşam defterine bir şeyler yazıyordum.

Ve evlatlarımı bu kişilik doğrultusunda yetiştirmek ise, tek görevim oldu.

 

Somali, Kenya, malindi, Lima, Bosna Suriye, ütopya..

Urfa -Siverek, Malatya, Manisa, Adana, Gerger...

 

Bunlar bizim Allah rızası için ulaşmaya çalıştığımız yerlerin bir kısmı.

Buradaki insanlara yardım götürmek için,

Deyim yerinde ise zaman zaman "kelle koltuk" uğraş verdik.

  Ve biz insan oldukları için yardımlarına koştuk. Ulaştığımız insanlarda asla ayrım yapmadık.

Makamları ya da mevkileri olmayan insanlara sarılıp öptük...

 

  Almanya da gözlemlediğim bir başka konu ise, insanların dini inançlara olan saygısızlığı.

Din, tektir. şüphesiz.

Lakin insanların inançlarında çeşitlilik mevcuttur.

İnsanların inanma şekilleri kendi yaşamlarına ait bir özelliktir.

İnanmamakta bir inançtır. Sakın unutmayalım.

 Kuran'ı Kerimi sadece okuyup kapama mantığının yanlış olduğunu fark edip,

Kuran tefsiri öğrenip, çevreme daha faydalı olmak için uzun yıllardır uğraş vermeyi bir görev kabul ettim.

 

 İnsanlara duygu ve düşüncelerimi

Aktarmak için yazılar kaleme almaya başlayalı sanırım epeyi zaman olmuş.

 

  Son zamanlarda insanların birbirlerine

Hakaret ve üslup dışı tavır almalarına

Ne yazık bende eklendim.

Sabır taşım çatlamış sanırım.

Lakin buna sebep, benim ve ailemin yapmış olduğu yardımlarım ve koşturmaların, insanlar tarafından

Terör bağlantılı insanlar ile söylemleri.

Ve ülkeme bayrağıma ihanet noktasında bizi göstermeleri.

 

Çamur atarken unutulan bir şey vardır.

Çamur önce sizin elinizi kirletir.

Ben önce Rabbime sonra vatanıma

Bağlıyım.

 

 Ben Tülay'ım

Sultan ve Saliha Demircan'ın kızı.

Açık ve şeffaf bir hayat ölçüm mevcuttur.

Her insanı severim.

Yaradan tek bir Rabb değil midir.!?

 

İnsan ilişkilerinde yüreğimdeki sevgiyi

Dudaklarıma yansıtarak, gülümserim.

Dostuma sevgi ile

Düşmanıma "muhatabım olamazsın" demek için.

Bayrağıma vatanıma ezanıma

Ha birde

Kasımpaşalı cumhurbaşkanıma

Sevdalıyım.

 

İstedim ki bir nebze beni tanıyın.

Sonra vurun yerden yere ...

Ya da koyun sevgi ile yüreklerinize.

 

Kendinize iyi bakın.

Sizden başka yok.

Sevgilerimle...

Tülay Demircan Koyuncu


   
2016-09-25
YORUM YAP
Yorumlarınız onaylandıktan sonra yayına verilecektir. Uygun görülmeyen yorumlarınız yayınlanmayacaktır. Yasal zorunluluk olarak yorum yapan ziyaretçilerimizin IP bilgileri kayıt altına alınacaktır. Teşekkürler...

  Bu yazıya ilk yorumu yapmak ister misiniz?



yazarın diğer yazıları
- Gurbet ellerde vatandan ayrı kalmak..!