Düş oyunları - Sabri BOZKURT

Sabri BOZKURT

Düş oyunları

Bu kargaşa içinde ruhumu biraz olsun dinlendirmek için düş oyunları oynuyorum.
Yemyeşil bir vadide yüksek tavanlı, büyük bir salonu olan ve boydan boya kitap rafları, şömineli, ahşap bir ev kuruyorum. Evin önünde kocaman bir bahçe var, bu bahçede her türlü meyve ağaçları, her renkten çiçekler var.
Sarı papatyalar, kırmızı gelincikler, rengârenk güller var.
Mevsim her daim bahar oluyor burada.
Sarmaşıklar yeşil yapraklarıyla evin her yanını sarıp yükseliyor.
Beton blokların aksine toprakla bütünleşiyor ev ve toprak evle bütünleşiyor.
Bahçenin hemen bitiminde bir orman var, geceleri baykuşlar ötüyor, sabahları diğer kuşlar türkü söylüyor bu ormanda.
Ormanın bitiminde ise bir nehir akıyor, Sakin, dupduru suyu, gökyüzünü bu suda izlemek, yıldızlara buradan bakmak, mutluluğun tamda resmi işte...

Ama uzun sürmüyor bu düşlerim, sanırım bu düşlerde uzun-uzun kalacak kadar kötü değilim.
Dünya bu kadar kan ağlarken, savaşır, dövüşürken, çocuklar ölürken, ülke uçurumun kenarına gidip-gidip dönerken, vicdanım bir dön diyor, bak dünyada ne oluyor?

2013-08-21

Bu yazıya ilk yorumu yapmak ister misiniz?

Bu sayfadaki içerik, Adobe Flash Player'ın daha yeni bir sürümünü gerektiriyor.

Bu sayfadaki içerik, Adobe Flash Player'ın daha yeni bir sürümünü gerektiriyor.