Tamer KARAHAN
|
|||
![]() Tamer KARAHAN Kimdir ? 1976 İstanbul-Kadıköy doğumluyum …Öğretim hayatımın ilk adımlarını İstanbul Kartalda Üniversiteyi ise İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde tamamladım … Bir çok yerel gazetede köşe yazarlığı yaptım ve denemelerimi şiirlerimi buralarda değerli dostlarımla paylaştım …. Yazmaya şiirle başladım yine bunun yanında deneme, sosyal ve toplumsal hayatımız üzerine yazılar yayınladım. Şiirlerimde esas unsur olarak aşk'da mâsumiyet, sâfiyet, iffet, edep, sabır, vefâ, sadakat, samimiyet ve saygıyı ön planda tuttum her zaman …. Tüm yaşamımı Türk Şiiri’ne adamak tek idealim… Basılı eserlerim ; Aşk-ı Efsun Email: [email protected] |
|||
YAZARIN SAYFASI | |||
12.09.2012 | |||
![]() Önce varlığınla yüreğime, sonra yüzüme bir tebessüm olup çöken sevgilim .. Seninle geceye hazırladım kendimi. Boğazlıyorum nokta ile işaretlediğim yeri.. Bir tecrit hücresinin karanlığında... Kan rengi bir kalemle cinnet geçiren bir şiire başlarken... Azığım sen menzilim sen duam sen... Gidebildiğim kadar uzaklaşıyorum kendimden Nereye gidersem gideyim nereye taşırsam taşıyayım düşlerimi Senide götürüyorum yanımda... Yanmanın acısını bilerek Aşkın imkânsızlaştırıldığı dünyamda... Sessizliğimle haykırıyorum sana susuzluğumu, duy...!!! Eylülün kıtalar arası bir lütfu gibi Sen terlerken şerbetlenmiş suyun meltem rüzgarlarında ben donuyorum başka bir şehirde... Sen hangi yürekten yaşarsan yaşa Benim yüreğim başka bir yürek için atmayacak kendini uçurumlara... Senden başkası olmayacak ki... Amentüye inandığım kadarsın anla ... Gece nasıl çöktü anlatsana nefesini soluklanan şehir'e ...!!! Ben şehir dışı sessizlik koynunda düşmek isterken senli bir düşe ... Sek başladım geceye bardağımda, Bu gece sensizliğe kaldırdım ince belli bardağımı. Rengi kan gibi koyu bir bardak çay işte ... Şeker, Şekeri sensin sevgilim... Her halinden belli gece üşüyor, Boynu bükülmüş menekşenin yapraklarındaki, Nemli bir ter mi? Yoksa gözyaşı mı ?.. Çiğ düşmesin yeter ki aşka, Gece ağlattığını sansın menekşeyi Gündüz bir aşk daha tomurcuklanır dallarında... Kökü kurumadıkça, Bülbülün dili bağlanmaz ki...!!! Aşk bakire kelimeler piç... Asırlardır özlerken seni, Ne gözlerimden ne yüreğimden uzaksın oysaki... Şah damarım kadın .... Varsan varım ben.... Şiirlerde yaşamaya çalışırken seni ben, Ciğerlerime renk katıyorum duman bir tonda. Yüreğim 'ak 'lanıyor ... Ömür boyu yalnızlık suçundan... Ve yaz diyor ömrüme hakim olan. Anlatıyorum; Şiirlerime yataklık yapan bir perinin dünyasına girdim ben ... Oysaki ; Damarlarım çatladı kusursuz bir depremin fay çatlakları gibi, Yüreğim göçük altında sevgili.. Sensizse eylül inadına aşk hep bahar olur .. Benden başka herkesi sevsen de özgürce , Bilmeni isterim, Ben sadece kölenim senin .... |
|||
![]() ![]() ![]() |
|||
2013-09-25 | |||
|
|||