Sevgilinin gözlerinden öperim seher vakitlerinde,

Yanaklarındaki gamzede susuzluğumu giderirken ,

Susma vaktim geldi.

Yum gözlerini,

Derinliklerinde binlerce Yusuf yüzlü var.

Alın yazında aşk yazılı,

Dudaklarında bir sır,

Kelimelerim titriyor,

Seni anlatmaya çalışırken.

Elif sevgili aşkın adı başka, her şey birer hayal.

Elif sevgili kör bıçakların, yüreklerde açtığı yaranın izi,

Elif, sevgili kalemin yazamadığı,

Elif benim hep olan ama asla kavuşamadığım.

Elif sevgilim,

Namazda duamsın,

Sen sevgilim,

İbrahim'in ateşine atıldım.

Unutmadım.

İsa'nın çarmıhına çakıldım.

Yine vazgeçmedim.

Düşlerim işgal edilirken ,

Ben hiç korkmadım.

Sessizliği ve karanlığı seviyorum.

Vurulurum karanlık yanlarında,

Yanarım sevdanın ateşinde,

Ben de elif olmalıyım.

Deniz diplerindeki hazineler kadar değerli.

Bir inci ile yetinen sevgili,

Bu şehirde beni yalnız bir başıma bırakma.

Şehrin pis nefesinde üflendikçe gece,

Ay ışığım ol düşlerime,

Yüreğimden bir ömür geçiyor bu gece,

Canım binlerce defa feryatta,

Ölümler düşüyor gözlerime,

Ve gidenler artlarına bakmıyor.

Acı yakışıyor değil mi bana,

Dünyayı çok sevme derdin,

Elif olmak istiyorsan eğer,

Eğme başını asla güz gibi kurusa tenin,

Gözlerimi aşk sardı biliyorum.

Hiç bir aşk şiirsiz kalmamıştır.

Şiirim duamdır sevgilim,

Seni özlediğim her an,

Bir harf düşer gözlerimden.

Beyaz kâğıda,

Bir kere sevgili...

Gülümsesen ölürüm tereddüt etmeden,

Sabah namazına.

Dönme sırtını bana hasret basar güle,

Kışa gebe kalır günlerim.

Yaramdan sen damlıyorsun yüreğime,

Kula bağlanmamak gerek acının sebebi bu sanırım,

Vefalar çekilen sancıya değer mi?

Yüz sahte ayna yalan kelimeler suskun artık.

Uçurumlardayım sevgilim düşsem keşke diline,

Sır olacak kadar bir inilti aşkın buzunda yüreğim.

Yetim kaldım gidişinle gönderen benim...

Esirin olurum gözbebeklerinde,

Tut ellerimden kaldır beni.