Türkiye keder içinde, bir biri ardına kaybettiği iki ünlü evladının acısını yüreğinde yaşıyor! 
Önce sinama, dizi ve belgesel dünyasının ünlü ismi Tuncel Kurtiz, sonra çılgın Türk'lerin babası Turgut Özakman!
Yeri doldurulamayacak iki koca çınar!
Biri kameralar, spot ışıkları projektörler arasında göz kamaştıran bir yıldız!
Öteki kalemiyle tarihe mum yakan, cehaletin karanlığını aydınlatan kocaman Güneş! Hangisinin acısı diğerinden daha az?
Türkiye kaybettiği bu evlatlarının boş kalan yerini nasıl dolduracak? 
Kaynağı yürek, mecrası dudak olan, anlamlı içi dolu sözcükler belki duygulara tercüman olur.
Olur, da kaybedilen iki Dev geri gelir mi?
Keşke gelse...
Daha dün, Muhteşem Yüzyıl Sahnelerinde, Süleyman'a akıl hocalığı eden Tuncel Kurtiz bu sabah yok!
Bilge görünüşü, mistik ses tonu ve yüzüne vuran kalp ışığı ile kim aydınlatacak Süleyman'ın yolunu?
Ya da gördüğü rüyaları kim yorumlayacak?
Elbette yazdıklarım Kurtiz'i övmek için değil, gördüğüm pencereden çektiğim 
resimdir.
Ya Turgut Özakman için ne demeli?
Koca bir tarihi kitaba sığdıran sezgi,  1915' Çanakkale Zaferini Destanlaştıran 2012'ye taşıyan bir zekâ!
Turgut Özakman'ın da,  Tuncel Kurtiz'in de fani bedeni toprakta dinlenirken, ruhu (ışık bedenleri )Türk Milletinin kalbine yaşayacak!  
Sanat dünyası boynu bükük, Çılgın Türk'ler Öksüz Şimdi!
Turgut Özakman hayatını kaybetmese, bebek katili Öcalan'ın çizdiği yol haritasından çıkan paketi Erdoğan okurken keşke şahit olsaydı?
Kim bilir,?
Yenilgiyi  zafer diye millete sunan iktidar için, nasıl bir senaryo yazar; adını ne koyardı? Yazık!
Bu soru mahşere kadar cevapsız kalacak!