Çiçeklerin en sessizi, en güzeli...!!!  

Hayatım, gül bahçelerinde geçse de...

Seni, senden başka kim anlatabilir ki..?

Sabah rüzgarında gül ağlar da,

İnsan susarmış...

Yar...!

Dokununca senin,

Mah-ı tenine.

Ömrümden gün biter...!!!

Ne  yüzüne,

Ne tenine,

Sevgili..!

Şair yazabilir şiir senin..

Esse de seherde rüzgar,

Açsa yaprakların,

Kelebek ömrü gibidir.

Aşığının ömrü,

An ile sonbahar,

Hasret olur.

Vuslat belandır ...

Zarafet, sevgilinin adı olsun ...

Yol verdim zamana,

Kalmasın gülün hakkı,

Hak katında...

Sesler, sesler, sesler...

Nefes sesin,

Ayak sesin,

Kalp sesin,

Her şey, sanki bir hevesin,

Dudak izleri gibi...

Taşırken günahları, bahar sürgünü kuşlar;

Dil alır Allahtan ...

Susun..!

Dinlemiyorum.

Avutmaz göğe açılan eller,

Tırnaklarını geçir yüreğime, sök derdimi.

Özlüyorum...

Bekliyorum.

Bu sabah kokunu ..

Kokun kalmış ellerime değen elinden.

Manaya aşık olmak,

Gülü sevmek,

Görünenden ötede...

Hz. Muhammed'in terinin adı.

Emre'nin dili, Yunus'ça

İbrahim'in bahçesi,

Biz..!

Gülden Çaldık Aşkı...!