Rahmetli annem Gelin Nazmiye okumayı çok sever ve önemserdi.
Eline geçen gazete küpürlerini eve getirir ve boş zamanlarında onları okur ve bir hisse çıkarmaya çalışırdı. Görele, Derekuşçulu Köyündeki İlkokula gitmişti ancak babamın ısrarlı istekleri nedeniyle İlkokul üçüncü sınıftan ayrılmak zorunda kalmıştı.

Rahmetli dedem Mehmet Çavuş annemi okuldan alarak ev işlerine koşmuştu.
Çeşmebaşına su doldurmaya giden annemi gören öğretmeni, annemin kolundan tutarak okula götürür ama akşam eve giden annem ertesi gün okula gelemezmiş. Ve daha sonra ise,15 yaşında gelin olarak babamla evlenmiş, sonra 10 taneye ulaşan çocuklar derken yaşamın içinde kaybolup gitmişti.

şte bu nedenle öğrencilere karşı çok zaafı vardı. Yıllar sonra Görele Sayfiye mahallesindeki evimizin alt katı 1970'li yılların öğrenci yurdu gibiydi. Yukarı köylerden Görele'ye okumaya gelen öğrencilere yıllarca hamilik yaptı.
Çoğunlukla yoksul aile çocuklarını evimizde barındırdı,onlara sofrasını açtı,çoğunlukla kirasını alamazdı,elektriğini,suyunu bile cebinden ödediği çok olmuştur.
Onları çocuklarından ayırmazdı. Sevgili annemin sayesinde,öz kardeşlerim haricinde bir sürü kardeşim olmuştu. Hangisine rastlasam; "Annenin hakkını ödeyemeyiz" deyip bana saygı ve sevgi gösterilerinde bulunuyorlar. Anneme bu nedenle şükranlarımı sunuyorum. Diğer kardeşlerim gibi nihayet bende yuvadan uçmuştum ve sevgili annemle uzun yıllar ayrı kaldık.

Rahmetli annem Gelin Nazmiye vefatından önce hastalanmıştı ve onu ziyaret etmek bana nasip olmuştu. Günlerce birarada kalmıştık,eskileri yadetmiştik. Hasta yatağında yatan sevgili annem ile okul anılarını konuşurken bütün gücünü toplayarak yatağından doğrulmaya çalışarak anlatmaya başlamıştı; "Ah oğlum ah,öğretmenim her defasında andımızı bana okuturdu" "O kadar öğrencinin önünde kürsüye çıkardım ve hiç sektirmeden andımızı okurdum ve öğrenciler tekrar ederdi"dedi.
Ve heyecanlanarak,hiç sektirmeden andımızı okumaya başladı; ANDIMIZ

Türk'üm

Doğruyum,

Çalışkanım,

İlkem; küçüklerimi korumak,

Büyüklerimi saymak,

Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.

Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.

Ey büyük Atatürk!

Açtığın yolda,gösterdiğin hedefe,

Durmadan yürüyeceğime and içerim.

Varlığım Türk varlığına armağan olsun.

Ne mutlu Türk'üm diyene!

Rahmetli Gelin Nazmiye annemi özlemle ve saygıyla anıyorum...