İnsanoğlu olarak dünyada yaşamımızı devam ettirmemiz için tüketmek zorunluluğumuz vardır. Bu fıtrat gereği olduğu için bunun önüne geçme gayreti gütme ahmaklık olur. Fakat her tüketimin bir sonucu olduğu gibi, hesap gününe inan insanlar için de; bu dünyadaki sonuçtan ziyade hesap gününde bu tüketimden dolayı verilecek hesap çok daha önemlidir.

Aynı şekilde inanan insanlar için, her ne tüketiliyorsa bunun gerekli olup olmadığı düşünülerek gereksiz tüketimden kaçınılır. Gerekli tüketim de de aşırıya gidilerek israf yapılmaz.

Yeryüzüne imtihan için geldiğine inanan insanlar gereksiz tüketim yapmayacakları gibi, gerekli tüketimlerinin insanlığa faydalı olma yönünü de sürekli düşünürler.

Günlük okumak için gazete alan bir Müslüman bu gazeteyi okuduktan sonra arşiv yapmıyorsa çöpe atmaz ve bir yerde biriktirip geri dönüşüme gönderir. Bu geri dönüşüm vesilesi ile birçok ağacın kesilmesini önler. Aynı şekilde üretimde kullanılan enerji ve yakıt tüketimine de katkı sağlamış olur.

Yeryüzünde Adil bir düzenin olmasını istemeyen, zalimlerin dışında hiçbir insan olamaz. Bu insanlar ister Müslüman ister gayri Müslim olsun bu düzenin kurulmasını isterler. Çünkü dünyada rahat yaşamak istemeyen hiçbir insan olamaz. Zalimler ise sadece kendilerinin rahatını ister ve diğer insanların eziyet çekmesinden hoşlanırlar.

Müslümanlar ise dünyaya adil düzenin gelmesini istemenin dışında bunun için gayret gösterip yaşamlarının her alnında bunu düşünerek mücadele ederler.

Adil düzenin gelmesi için gerekli şartlardan birisi de bilinçli tüketimci olmaktır. Her Müslüman bilinçli tüketimci olmak zorundadır. Çünkü Cenab-ı Allah her Müslümana yeryüzüne huzur ve adil düzenin gelmesi için mücadele görevi vermiştir. Bu görevi yapan, hem dünyada hemde gerçek yurt olan ahirette kazançlı çıkar. Dünyadaki kazanç Müslüman olan ve olmayan bütün insanlara fayda sağlar. Çünkü Müslüman kimseye zulmetmez ve kimsenin hakkını yemez.

Bütün insanlığın saadeti için çalışan Müslüman, tükettiği ürünlerin geri dönüşümünü sağlayıp gerek kendine gerekse diğer insanlara fayda sağlamayı düşünmelidir.

Bu konuda önceliğin, yönetici Müslümanlarda olduğunu da bilmek gerekir. Yönetimde bulunanlar bilinçli tüketim için zemin hazırlayarak toplumu bu konuda eğitmeleri gerekiyor.

Her yüz metrede bir çöp kovası koyan belediye yöneticileri aynı şekilde geri dönüşüm kutuları koymak zorundadır. Bakın koymalıdır demiyorum, koymak zorundadır diyorum. Çünkü bir yerde yetki sahibi olmak demek bu tür hizmetleri yapmaya söz vermek demektir. Müslümanın sözü aynı zamanda namusudur.

Geri dönüşüm için gerekli çalışmalar yapmayan belediyeler, maalesef insanları eğlendirmek için birçok gereksiz program yapmaktadırlar. Bu aç olan bir insanın tatlı yemesine benzer.

İnsanlık için çalıştığını söyleyen yetkililerin ve bütün Müslümanların şunları çok iyi düşünmesi gerekir:

'Tüketilen maddelerin yeniden geri dönüşüm halkası içine katılabilmesi ile öncelikle hammadde ihtiyacı azalır. Böylece insan nüfusunun artışı ile paralel olarak artan tüketimin doğal dengeyi bozması ve doğaya verilen zarar engellenmiş olur. Bununla birlikte yeniden dönüştürülebilen maddelerin tekrar hammadde olarak kullanılması büyük miktarda enerji tasarrufunu mümkün kılar. Örneğin, yeniden kazanılabilir alüminyumun kullanılması alüminyumun sıfırdan imal edilmesine oranla %35'e varan enerji tasarrufu sağlamaktadır.

Atık malzemelerin hammadde olarak kullanılması çevre kirliliğinin engellenmesi açısından da önemlidir. Kullanılmış kağıdın tekrar kâğıt imalatında kullanılması hava kirliliğini %74-94, su kirliliğini %35, su kullanımını %45 azaltabilmektedir. Örneğin bir ton atık kâğıdın kâğıt hamuruna katılmasıyla 8 ağacın kesilmesi önlenebilmektedir.'

Bu konuda duyarlı olabilmek için şuurlu Müslüman olmak gerek. Mevla'm cümlemizi yaptığı işi neden yaptığını ve sonucunun kime yaradığını bilen şuurlu Müslümanlardan eylesin.