Hastalıklar, müminlerin Rabbimiz'e olan aşklarını ve bağlılıklarını gösterebilecekleri birer vesiledir. Allah'a iman eden, O'nun yaratmış olduğu kadere teslim olan müminler, her tür hastalığın da, şifanın da Allah'tan geldiğini unutmayarak O'ndan gelen her şeye razı olduklarını gösterirler. Böylelikle Allah'ın izniyle hastalık dönemlerini birer ecir nimetine dönüştürmüş olurlar.

İnsana acizliğini hatırlatan olaylardan biri hastalıklardır. Son derece iyi korunmuş olan insan bedeni, gözle görülemeyecek kadar küçük bir virüsten veya mikroptan ciddi şekilde etkilenir. Bu noktada biraz düşünüldüğünde aslında bedenin güçsüz düşmesinin makul olmadığı fark edilebilir. Çünkü Allah insan vücudunu son derece kusursuz sistemlere sahip olarak yaratmıştır. Özellikle de insanın savunma sistemi, düşmanlarına karşı son derece 'güçlü bir ordu' olarak nitelendirilebilir.
Ama insanlar tüm bunlara rağmen sık sık hastalanırlar. Elbette ki bedene bu son derece üstün sistemleri yerleştiren Allah dileseydi insan hiçbir zaman hasta olmayabilirdi. Virüsler, mikroplar, bakteriler onu hiç etkilemeyebilirdi, ya da bu özel hazırlanmış küçük 'düşmanlar' hiç var olmayabilirdi. Oysa her insan son derece küçük sebepler yüzünden önemli sonuçlar doğuran hastalıklara yakalanabilir.

Örneğin, ciltteki küçük bir yaradan vücuda girebilecek tek bir virüs, bedenin tamamını kısa sürede sarabilir. Teknoloji ne kadar gelişmiş olursa olsun, en basit bir grip virüsü bile çok rahat şekilde insana zarar verebilir. Bütün bunlar uzak birer tehlike değildir; her gün herkesin kolaylıkla başına gelebilecek olaylardır. Elbette bunları doğal karşılayıp üzerinde düşünmeden geçmek büyük bir hata olacaktır. Diğer tüm acizlikler gibi hastalıklar da Allah tarafından özel olarak yaratılarak insana verilmektedir. Bu şekilde büyüklenme eğiliminde olan bir insan ne derece güçsüz olduğunu görebilmektedir.

Ayrıca yine bu şekilde insan, dünyanın eksikliğini, gerçek yüzünü kavrayabilmektedir. Hastalıklar Allah'ın Müslümanlara, cenneti arzu etmeleri, Allah'ın rahmetini, sağlık nimetini düşünüp şükretmeleri, acizliklerinin farkına varıp Allah'a boyun eğmeleri için verdiği imtihanlardır İnsan günlük yaşamı içinde kendisine verilen birçok nimeti günlük hayatın bir parçası olarak görme eğilimindedir. Oysa Allah yeryüzünde insanların sahip olduğu herşeyi Katından bir rahmet olarak vermektedir. 

Dünya Allah'ın yarattığı bir imtihan yeridir. Her insan dünyada O'nu razı edecek iyi işler yapmakla sorumlu tutulmuştur ve bu yönde denenmektedir. Bu denemenin sonunda Allah'ın emir ve yasaklarına uyanlar, güzel ahlak gösterenler sonsuza kadar cennette yaşamaya hak kazanacaklardır. Ama büyüklenmede direnenler ve birkaç on yıllık dünya hayatını sonsuz hayatlarına tercih edenler ise dünyada da ahirette de eksikliklerden, acizliklerden, sıkıntılardan kurtulamayacaklardır.
Örneğin çoğu insan her gün sabah, yataklarından kalktıkları andan itibaren ayaklarının üzerinde rahatlıkla durabilmelerinin, hiçbir sorun olmadan yürüyebilmelerinin, ne kadar büyük bir nimet olduğunu düşünmezler. Oysa ayaklarından birinde oluşabilecek herhangi bir rahatsızlık, insanın günlük hayatını tamamen etkileyen bir zorluk oluşturur. Ağrısı olan veya üstüne basılamayan bir ayak, insanın, günde belki de binlerce defa attığı rahat adımların ne kadar büyük nimet olduğunu anlamasına vesile olur. 

Müslüman, bunun gibi her konuyu Allah'a yakınlaşmaya vesile kılar. Allah'ın kendisine sağlık vererek ne kadar büyük lütufta bulunduğunu hatırlayarak Allah'a şükreder. Hastalığı verenin de, alanın da Allah olduğunu bilip şifayı Allah'tan umar. Ağrı hissinin olduğu her an Allah'ı hatırlayarak kalbini sürekli Allah ile birlikte tutar. Kuran'da Hz. İbrahim (a.s.)'ın bu konudaki duası şöyle bildirilmiştir:  

'Ki beni yaratan ve bana hidayet veren O'dur;'   'Bana yediren ve içiren O'dur;'   'Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur;'   'Beni öldürecek, sonra diriltecek olan da O'dur,'   'Din (ceza) günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum da O'dur;'   'Rabbim, bana hüküm (ve hikmet) bağışla ve beni salih olanlara kat;'   'Sonra gelecekler arasında bana bir doğruluk dili (lisan-ı sıdk) ver.' 'Beni nimetlerle-donatılmış cennetin mirasçılarından kıl,' (Şuara Suresi, 78-85)

Hastalık insana acizliğini ve Allah'a muhtaç olduğunu hatırlatır. Mikroskobik bir virüsün kendi bedeni üzerinde meydana getirdiği zayıflığa engel olamayan insan, böyle anlarda acizliğini ve Allah'a ne kadar muhtaç bir durumda olduğunu çok daha iyi kavrar.

Hastalıkla birlikte sağlıklı olmanın Allah'ın bir lütfu ve nimeti olduğu daha iyi anlaşılır. Uzun süre hasta olmayan, dolayısıyla bir rahatsızlık, ağrı ya da acı hissetmeyen insan bu duruma alışır. Ama ani bir hastalık ile karşılaştığında aslında sağlıklı olmanın Allah'ın bir lütfu olduğunun farkına varır. İnsan ciddi bir hastalıkta dünyanın geçiciliğini, ölümü ve ahireti daha çok düşünür hale gelebilir. Bazı insanlar hayati önemi olan bir hastalığa yakalandıklarında ya da bir uzuvlarını kaybettiklerinde bunu kendileri için kötü bir olay olarak değerlendirebilirler.

Oysa belki de bu kişinin hastalığı dert olarak, bela olarak değil, ahirette kurtuluş bulması ve yalnızca Allah'a yönelmesi için bir vesile olarak kendisine verilmiş olabilir. Hastalıkla birlikte insanın Allah'a olan duası ve yakınlığı artar. Ciddi bir hastalığın vücut üzerindeki belirtileri arttıkça birçok insan düşünmekten kaçtığı ölümü düşünmeye başlar ve bu durumda kişi tüm samimiyetiyle Allah'a dua ederek sağlıklı bir hale gelmeyi ister. Hastalığı öncesinde Allah'a tam olarak teslim olmamış bir kişi belki hastalığı sayesinde bu güzel özellikleri kazanabilir; geçici dünya hayatındaki kısa süreli sıkıntılarının karşılığında sonsuz cennet hayatının nimetlerine kavuşmayı umabilir.

Allah dilerse insan hiçbir zaman hasta olmaz, ağrı duymaz veya acı çekmezdi. Ama eğer insan böyle bir zorlukla karşılaşırsa da, bilmelidir ki bu zorluğu yaşamasının, hem dünyanın geçiciliğini hem de Allah'ın sonsuz gücünü anlayabilmesi açısından pek çok hikmeti vardır. Unutulmamalıdır ki, bu gerçeği kalben kavrayabilmek ve asıl olarak böyle bir olayla karşılaştığında güzel ahlak gösterebilmek çok önemlidir. Hastalıklar karşısında insan, dünyaya bağlılığının ne derece anlamsız olduğunu düşünür. Sahip olduğu şeylerin aslında denenmesi için ve geçici olarak kendisine verildiğini de mutlaka fark eder.

Daha kendi vücudu içerisinde gezen tek bir mikroba güç yetiremeyen, küçük bir mikropla hayatı tehlikeye düşebilen bir insan herşeyi yaratan Rabbimiz'e karşı acizliğini görür ve kendisini yaratan ve onu tüm tehlikelerden koruyanın Allah olduğunu kavrar. İnsan ne kadar kendini büyük görürse görsün, Allah'ın dilemesi dışında kendisi için bir yarar elde etmeye veya zarardan korunmaya güç yetiremez. Allah dilerse hastalık verir, dilerse aczini hatırlatacak türlü eksiklikleri insan bedeninde yaratır.

(Yazar, tüm yazılarını Harun Yahya'nın eserlerinden yararlanarak hazırlamaktadır..)